Ankara Molası

Annem ve Babam -Gençlik Parkı Ankara/1977-80

Babam Ankarada üniversiteyi okurken.annem memuriyet görevine henüz başlamışken; çok sıcak bir Ankara yazında doğmuşum. Bu nedenle olsa gerek pek severdim Ankarayı.. daha yaşamadan bu şehri ,İki yaşıma varmadan taşınmamıza rağmen...

Öğrencilik zamanlarımda üniversite için hayalini kurduğum bir şehirdi..Otobüsle geçerken Ankaradan, gece saat 24:00 ı gösterirdi..Kocaman öğrenci yurtlarının,koca koca binaların önlerinden geçerken iç çekerdim...

Olmadı.Tercihlerim beni sonradan çok seveceğim İZMİR e götürdü.

Yıllar sonra eşim sayesinde akraba ziyaretleri için sık sık Ankaraya gider oldum... Her gidişim kışa geldiğinden mi,  bu şehri güzel anılarda dolduramadığımdan mı yoksa denizi olmadığı için yönümü hiç bulamadığımdan mı...Soğuk,uzak  gelmeye başladı bana.

Aslında bir yeri unutulmaz yaşanası kılan yaşananlar paylaşılanlardır o şehirle...

Üşüyorum ben düşündükçe Ankarayı...Hiç yazını yada baharını görmedim,sıcak güneşini, yeşilini göremedim...belkide ondan...üşüyorum.

Ne annemle babamın yıllar öncesine ait güzel anıları, ne en sevdiğim arkadaşlarımdan birkaçının bu şehirde bulunması, nede diğer nedenler...sevmek için yaşamak, paylaşmak lazım sanırım.

Ben Ankarayı hiç yaşayamadım :((